«ناخدا خورشید» نسخه بومیشده اثری از هِمینگوی است
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۰۳۸۵۰
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، فیلم ناخدا خورشید ساخته ناصر تقوایی نسخهای اینجایی و بومیشده از کتاب داشتن و نداشتن اثر ارنست همینگوی، نویسنده آمریکایی، است که با توجه به جریان تالیفی حاضر در فیلم و الگوهایی دراماتیک در ساحت روایت به جایگاهی اعظم در تاریخ سینمای ایران رسیده است.
صدای رسای نیهمبون قامت میزانسن را برپا کرده و نخستین گام در شکلگیری پیرنگ را برمیدارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در واقع در همین نمای آغازین فیلم ناخدا خورشید ایماژی فرمیک را در جایگاه شخصیت به ارمغان آورده و آن را در ذهن تماشاگر تعبیه میکند. نمای مزبور از طلوع آفتاب مضافبر کارکرد بخشیدن به عنصر شخصیت نگره مولف را در ساحت تصویر تئوریزه کرده و برچسب فرهنگ، جامعه و زیستگاه را بر فیلم میزند. به کلامی دیگر صدای نیهمبون (ساز جنوبی) به کلامِ بیانی اثر را جان بخشیده و بر موتیفهای تالیفی را بر محور میزانسن سوار میکند.
در دنباله نمای نخست و سازوکار تقریری در فیلم، شاهد بسط و گسست عنصر بیان در فیلم هستیم. از لباس، لهجه و فرهنگ تا حضور پاسبانهای گمرکی جملگی در فرم بیانی فیلم قرار گرفته و مناسبت چندانی با روایت برقرار نمیکنند، بنابراین فیلمساز در مطلع بیان نام خود را به مثابه یک مولف در اقتباس از رمان همینگوی حک میکند. در کل اگر بخواهیم در منطق اقتباس به چگونگی الگوهای وفادارانه نسبت به اثر همینگوی بنگریم، به عنصر جنایت و امر هیجان میرسیم.
بارگذاری جرم و اضطراب برآمده از آن در بستر دریا شاخصهایست که در اقتباس هاوارد هاکس نیز به چشم میخورد. در اقتباس مزبور باری دیگر شاهد اصل بازآفرینی آن هم به زبان تالیفی هستیم، چرا که هاکس رویکردی نشاطبخش و به اصطلاح شوخوشنگ را به آرمانهای رمان تزریق میکند. در فیلم ناصر تقوایی همانطور که گفته شد موتیفهای بیانی در منصه ایده به نگره مولف جان میبخشند.
در فیلم تقوایی ورای مبحث بیان شکل روایت نیز سویههای اقتباس را تقویت کرده و در بستر آب و جرم روانه میشود. فیلمساز در تکوین منطق وفاداری تماثیل ذهنی خود را برجسته میکند و ساختارهایی همچون شخصیت را در کهنالگوهای اخلاقی همچون طمع تعبیه میکند.
زیرمتن اثر فرآوردههای طمعوار جسم انگیزه به خود میگیرند و اصل کنش را در فیلمنامه به بار میآورند.
ناخدا خورشید به عنوان فردی که تنها یک دست دارد از ملغمه طمع و غروری برخوردار است که محوریت درام را در فیلم ترسیم میکند. در ادامه الگوریتم جرم به سبب مخاطراتِ منطقهای ساختمان تعلیق را در فیلم بنا میکند.
نکته دیگری که در فیلم سلوک روایت را از ارزشهای سینمایی پر میکند، پیکره زمان و معاصریت در فیلم است. تاریخنگاریِ تقوایی در شکار مقاطع حساس همچون قتل نخستوزیر موتور سببیت را روشن میدارد و روایت را به کرانههای عمیق نمایش روانه میکند.
برچسبها ناصر تقوایی سینمای ایران جشنواره فیلم فجر پروندهٔ خبری چهلمین جشنواره بینالمللی فیلم فجرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: ناصر تقوایی سینمای ایران جشنواره فیلم فجر ناصر تقوایی سینمای ایران جشنواره فیلم فجر ناخدا خورشید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۰۳۸۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمربند کویپر و ابر اورت: لبههای منظومه شمسی!
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، وقتی از منظومه شمسی حرف میزنیم، خورشید و سیارات و اقمار به ذهنها خطور میکند، اما آیا میدانستید که فراتر از مدار نپتون (آخرین سیاره منظومه شمسی)، دو منطقه مرموز به نامهای کمربند کویپر و ابر اورت (Kuiper Belt and Oort Cloud) وجود دارند که در لبههای منظومه شمسی قرار دارند؟
ابتدا اجازه دهید در مورد کمربند کویپر صحبت کنیم. این منطقه مانند حلقهای از اجرام یخی است که فراتر از مدار نپتون قرار دارد. اجرام این منطقه به دور خورشید میچرخند. برخی از این اجرام مانند سیارات کوتوله مانند پلوتو و اریس بسیار بزرگ هستند. این اجسام یخی بقایایی از روزهای اولیه منظومه شمسی هستند، وقتی که سیارات شکل گرفته بودند. کمربند کویپر خانه دنباله دارها نیز هست! دنباله دارها مانند گلولههای خاکی و یخی هستند که وقتی به گرمای خورشید نزدیک شوند تا حدودی ذوب میشوند و به همین علت آنها را از روی دمهای بلندشان میشناسیم.
اکنون بیایید دامنه سفرمان را گسترش دهیم و به فراتر از کمربند کویپر و به سمت ابر اورت سفر کنیم. این منطقه در مقایسه با کمربند کویپر بسیار دورتر از خورشید است. ابر اورت مانند یک پوسته یخی غول پیکر است که منظومه شمسی ما را احاطه کرده است. آنقدر دور است که دیدن یا مطالعه مستقیم آن حاصل نشده است. ابر اورت از میلیاردها جرم یخی (از جمله دنباله دارها) پر شده است. این دنباله دارها مدارهای طولانی و بیضی شکلی دارند که طی سفرهای خود به خورشید نزدیک شده و سپس به اعماق فضا میروند.
کمربند کویپر و ابر اورت به دلیل جاذبه خورشید شکل گرفتهاند و بنابراین باید آنها را در رده منظومه شمسی در نظر گرفت اما کمتر به آنها اشارهای میشود. مطالعه این مناطق دوردست کمک میکند تا در مورد چگونگی شکل گیری منظومه شمسی در میلیاردها سال پیش اطلاعات بیشتری کسب کنیم. دانشمندان از تلسکوپهای قدرتمند برای رصد این مناطق و جمع آوری اطلاعات در مورد اجرام یخی و دنباله دارهایی که در آنجا هستند استفاده میکنند. دفعه بعد که به آسمان شب نگاه کردید، به یاد داشته باشید که در منظومه شمسی فراتر از سیارات آشنای دور و برمان، قلمروهای پنهانی نیز وجود دارد که باید کشف شود.
انتهای پیام/